“နိဒါန္းက်ဳိးနိဂုံးမဲ႔သမိုင္း”
ငါ႔လက္မွာ ကိုင္ဆဲြထားတဲ႔
ၾကယ္တစ္ပြင္႔နဲ႔ဖေယာင္းတိုင္
မီးထြန္းညွိမထားေပမဲ႔
လမ္းစ မေပ်ာက္ေသးဘူး
ငါကိုယ္တိုင္ ေနတစ္စင္းမဟုတ္ေပမဲ႔
လတစ္စင္းလိုလဲမေနခဲ႔ဘူး
ငါကုိယ္တိုင္စိုက္ထူခဲ႔တဲ႔
ေန႔ရက္ေတြထဲမွာ
ေလျပင္းေတြ တိုက္ခတ္ရဲ ႔
မိုးေတြရြာသြန္းရဲ ႔
ေျမငလ်င္ေတြ တုန္လွဳပ္ရဲ ႔
ဒါေပမဲ႔......
ဒုကၡနဲ႔မရင္းႏီွးခဲ႔ဘူး
ငါကိုယ္တိုင္ေရးခဲ႔တဲ႔ အမွားတစ္ခ်ိဳ ႔
ျပင္မရတဲ႔သကၠရာဇ္က
ရထားတစ္စင္းလိုတစ္ေ႐ြ ႔ေ႐ြ ႔နဲ႔
အိမ္မက္ဆိုးေတြကေျခာက္လွန္႔ဆဲ
ငါေအာ္ဟစ္လိုက္တယ္
ဒါေပမဲ႔.....
ေျပာင္းလဲမသြားဘူး
ပုခုံးႏွစ္ဘက္ၾကား ေခါင္းေပါက္ၾကေပမဲ႔႔
သူတို႔ေတြ လူလိုမသိတတ္ခဲ႔ဘူး
အဲဒါက ဝဋ္တစ္ခုလား
ကံၾကမၼာ႐ုိင္းလား
ဒါေတြအခုထိ ျပံဳးျပံဳးႀကီးနဲ႔ငါရင္ဆိုင္ေနဆဲေပါ႔
အန္(န္)စလင္း
20.03.2006 malaysia
No comments:
Post a Comment